Przewodniczącego i członków Rady Dialogu Społecznego powołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Przewodniczący zwołuje posiedzenia plenarne Rady oraz posiedzenia Prezydium Rady. Przewodniczącym Rady jest naprzemiennie przedstawiciel strony pracowników, strony pracodawców lub strony rządowej. Jego kadencja trwa 1 rok. Do jego obowiązków należy również przedstawianie corocznie Sejmowi RP i Senatowi RP sprawozdania z działalności Rady.

Pracami Rady kieruje Prezydium, w skład którego wchodzą przewodniczący i wiceprzewodniczący Rady. Prezydium Rady koordynuje pracę Rady i jej zespołów problemowych, o których mowa w art. 34 ustawy, w szczególności ustala harmonogram prac Rady, porządek posiedzenia Rady oraz rozpatruje sprawy przekazane przez Radę. Prezydium Rady przy wykonywaniu zadań korzysta z pomocy sekretarzy Prezydium Rady.

Posiedzenia Rady oraz jej Prezydium odbywają się w zależności od potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz na 2 miesiące. Rada podejmuje decyzje w drodze uchwały na posiedzeniach plenarnych, jeżeli w posiedzeniu biorą udział: przedstawiciele więcej niż połowy organizacji, przedstawiciele więcej niż połowy organizacji lub co najmniej jeden przedstawiciel Rady Ministrów. Przyjęcie uchwały Rady wymaga zgody każdej ze stron. Stanowiska strony pracowników i strony pracodawców są przyjmowane zwykłą większością, przy czym wymagane jest uczestniczenie w głosowaniu co najmniej 2/3 członków Rady reprezentujących daną stronę. Stanowisko strony rządowej przyjmowane jest jednomyślnie przez obecnych na posiedzeniu przedstawicieli Rady Ministrów. Posiedzenia Rady są jawne. Z ważnych powodów Prezydium Rady może zdecydować o wyłączeniu jawności posiedzenia. Z posiedzenia Rady sporządzany jest komunikat.

Rada może podejmować uchwały w drodze głosowania korespondencyjnego. Przyjęcie uchwały w drodze głosowania korespondencyjnego może odbywać się przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej. Uchwała w drodze głosowania korespondencyjnego jest podejmowana jednomyślnie.

Biuro Rady Dialogu Społecznego

Biuro Rady Dialogu Społecznego jest wydzieloną komórką organizacyjną państwowej jednostki budżetowej podległej ministrowi do spraw pracy - Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” im. Andrzeja Bączkowskiego. Biuro RDS zapewnia obsługę techniczną, organizacyjną i kancelaryjno-biurową oraz ekspercką Rady. Będzie też przygotowywało projekt sprawozdania z działalności Rady za rok poprzedni.

Pracą Biura kieruje dyrektor podlegający przewodniczącemu Rady, który jest powoływany przez ministra właściwego do spraw pracy, na wniosek Rady. Dyrektor Biura zobowiązany jest do koordynacji prac Biura w zakresie wskazanym w uchwalonym przez Radę regulaminie. Do zakresu ustawowych obowiązków należy przygotowanie projektu planu finansowego Biura RDS na rok następny oraz każdego roku w terminie przewidzianym ustawą o RDS.

Wojewódzkie Rady Dialogu Społecznego

W województwach mogą być tworzone Wojewódzkie Rady Dialogu Społecznego (WRDS). Tworzenie oraz zapewnienie funkcjonowania WRDS jest zadaniem z zakresu administracji rządowej, zleconym marszałkowi województwa, finansowanym w drodze dotacji celowej.

Skład Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego:

  • marszałek województwa;
  • przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych;
  • przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców;
  • wojewoda.

Kompetencje Wojewódzkich Rad Dialogu Społecznego:

  • wyrażanie opinii w sprawach objętych zakresem zadań związków zawodowych lub organizacji pracodawców oraz w sprawach będących w kompetencji administracji rządowej i samorządowej z terenu województwa;
  • opiniowanie projektów strategii rozwoju województwa i innych programów w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych i organizacji pracodawców oraz przygotowywanie sprawozdań z realizacji tych zadań;
  • rozpatrywanie spraw o zasięgu wojewódzkim, które zostały przekazane przez Radę Dialogu Społecznego;
  • przekazywanie Radzie Dialogu Społecznego oraz organom administracji publicznej rekomendowanych rozwiązań i propozycji zmian prawnych;
  • rozpatrywanie spraw społecznych lub gospodarczych powodujących konflikty między pracodawcami a pracownikami, jeżeli zostaną one uznane za istotne dla zachowania pokoju społecznego.